Zwangerschapscholestase is een aandoening die vooral optreedt in de tweede helft van de zwangerschap en wordt gediagnosticeerd bij klachten van jeuk zonder huidafwijkingen in combinatie met verhoogde bloedwaarden van galzure zouten.

Er is een relatie aangetoond tussen zwangerschapscholestase en het optreden van foetale complicaties zoals een toename van vroeggeboorte, meconiumhoudend vruchtwater en intra-uteriene vruchtdood. Gezien de gevonden associatie met het optreden van foetale complicaties wordt door de NVOG richtlijn zwangerschapscholestase uit 2011 aanbevolen om de concentratie galzure zouten in het bloed te bepalen voor zowel het stellen van de diagnose zwangerschapscholestase als het vervolgen hiervan.

Het belang van het meten van galzure zouten wordt ook onderstreept door het feit dat er geen correlatie is tussen de serumconcentraties van galzuren en andere levertesten zoals transaminasen, bilirubine en γGT. Daarnaast blijken gangbare methoden van foetale bewaking onvoldoende in staat om het optreden van intra-uteriene vruchtdood te voorspellen.

Het AKL biedt de serumbepaling van galzure zouten aan vanaf 1 januari 2013. Deze analyse wordt wekelijks uitgevoerd maar kan indien noodzakelijk ook cito worden bepaald. Verzendcondities kunt u vinden op www.nvkc.nl op de WiedoetWat database.